kdjrzygrl
Wanneer ik me niet geïnspireerd voel, kijk ik naar een verzameling van mijn favoriete literaire citaten die ik in een document op mijn computer bewaar. Vandaag was een van die dagen. Terwijl ik een aantal hiervan herlas en me herinnerde waarom ik zo dol ben op schrijven, lezen en de kracht van woorden en een goed verhaal, dacht ik dat misschien iemand ergens daarbuiten vanmorgen hetzelfde zou voelen als ik. Hier zijn 31 van de mooiste passages in de literatuur
een.
'Atticus zei op een dag tegen Jem:' Ik heb liever dat je in de achtertuin op blikjes schiet, maar ik weet dat je achter vogels aan gaat. Schiet alle blauwe gaaien neer die je wilt, als je ze kunt raken, maar onthoud dat het een zonde is om een spotvogel te doden. ' Dat was de enige keer dat ik Atticus ooit hoorde zeggen dat het een zonde was om iets te doen, en ik vroeg juffrouw Maudie ernaar. 'Je vader heeft gelijk,' zei ze. 'Spotlijzers doen niets anders dan muziek maken om van te genieten. Ze eten de tuinen van mensen niet op, nestelen niet in maïskribben, ze doen niet één ding maar zingen hun hart voor ons. Daarom is het een zonde om een spotvogel te doden. ' - Harper Lee,Om een spotlijster te doden
twee.
'Ik haalde diep adem en luisterde naar de oude opschepperij van mijn hart. Ik ben, ik ben, ik ben. ' - Sylvia Plath,De stolp
3.
“We geloven dat we de dingen om ons heen kunnen veranderen in overeenstemming met onze verlangens - we geloven het omdat we anders geen gunstig resultaat kunnen zien. We denken niet aan de uitkomst die doorgaans plaatsvindt en ook gunstig is: we slagen er niet in de dingen te veranderen in overeenstemming met onze verlangens, maar geleidelijk veranderen onze verlangens. De situatie die we hoopten te veranderen omdat ze ondraaglijk was, wordt voor ons onbelangrijk. We zijn er niet in geslaagd om het obstakel te overwinnen, zoals we absoluut vastbesloten waren te doen, maar het leven heeft ons er omheen geleid, ons er voorbij geleid, en als we ons dan omdraaien om in de verte van het verleden te staren, kunnen we het nauwelijks zien, zo onmerkbaar is het geworden. ' - Marcel Proust,Op zoek naar verloren tijd
Vier.
'De mooiste dingen ter wereld zijn niet te zien of aan te raken, ze worden met het hart gevoeld.' - Antoine de Saint-Exupery,De kleine Prins
5
“Hallo schatjes. Welkom op aarde. Het is warm in de zomer en koud in de winter. Het is rond en nat en druk. Aan de buitenkant, schatjes, heb je hier honderd jaar. Er is maar één regel die ik ken, baby's: 'Godverdomme, je moet aardig zijn.' - Kurt Vonnegut,God zegene u, meneer Rosewater
6.
'Wel, soms heb ik voor het ontbijt wel zes onmogelijke dingen geloofd.' - Lewis Carroll,Alice in Wonderland
7.
'We zitten allemaal in de goot, maar sommigen van ons kijken naar de sterren.' - Oscar Wilde,De fan van Lady Windermere
8.
'Ik moet niet bang zijn. Angst is de moordenaar van de geest. Angst is de kleine dood die totale vernietiging met zich meebrengt. Ik zal mijn angsten aanzien. Ik zal het over mij en door mij heen laten gaan. En als het voorbij is, zal ik het innerlijke oog wenden om zijn pad te zien. Waar de angst is gebleven, zal er niets zijn. Alleen ik zal blijven. ' - Frank Herbert,Duin
9.
'Nolite te bastardes carborundorum.' (Laat de klootzakken je niet vermalen) - Margaret Atwood,Het verhaal van de dienstmaagd
10.
'Onthoud gewoon dat de dingen die je in je hoofd stopt er voor altijd zijn, zei hij. Misschien wilt u daarover nadenken.
Je bent een aantal dingen vergeten, nietwaar?
Ja. Je vergeet wat je wilt onthouden en je herinnert je wat je wilt vergeten. ' - Cormac McCarthy,De weg
elf.
“Je kunt tegen jezelf zeggen dat je bereid bent alles te verliezen wat je hebt om iets te krijgen wat je wilt. Maar het is een catch-22: al die dingen die je bereid bent te verliezen, maken je herkenbaar. Als je ze verliest, ben je jezelf kwijt. ' - Jodi Picoult,Breekbaar
12.
'De enige mensen voor mij zijn de gekken, degenen die gek zijn om te leven, gek om te praten, gek om gered te worden, verlangend naar alles tegelijk, degenen die nooit geeuwen of iets alledaags zeggen, maar verbranden, branden, branden als fantastische gele Romeinse kaarsen die als spinnen over de sterren exploderen. ' - Jack Kerouac,Op de weg
13.
'Hij liet zich leiden door zijn overtuiging dat mensen niet eens en voor altijd geboren worden op de dag dat hun moeders hen baren, maar dat het leven hen steeds weer verplicht om zichzelf te baren.'
- Gabriel García Márquez,Liefde in de tijd van cholera
14.
'Er is een idee van een Patrick Bateman, een soort abstractie, maar er is geen echte ik, alleen een entiteit, iets illusoirs, en hoewel ik mijn koude blik kan verbergen en jij mijn hand kunt schudden en voelt dat vlees de jouwe vastgrijpt en misschien je voelt zelfs dat onze levensstijl waarschijnlijk vergelijkbaar is: ik ben er gewoon niet. ' - Bret Easton Ellis,Amerikaanse psychopaat
vijftien.
“Soms is het lot als een kleine zandstorm die steeds van richting verandert. Je verandert van richting, maar de zandstorm achtervolgt je. Je draait weer, maar de storm past zich aan. Keer op keer speel je dit uit, als een onheilspellende dans met de dood vlak voor zonsopgang. Waarom? Omdat deze storm niet iets is dat van ver naar binnen waaide, iets dat niets met jou te maken heeft. Deze storm ben jij. Iets in je. Dus alles wat je kunt doen is eraan toegeven, regelrecht de storm binnenstappen, je ogen sluiten en je oren dichtstoppen zodat het zand niet binnendringt, en er stap voor stap doorheen lopen. Er is daar geen zon, geen maan, geen richting, geen tijdsbesef. Gewoon fijn wit zand dat als verpulverde botten de lucht in wervelt. Dat is het soort zandstorm dat je je moet voorstellen.
En je zult echt die gewelddadige, metafysische, symbolische storm moeten doorstaan. Hoe metafysisch of symbolisch het ook mag zijn, vergis u er niet in: het zal door het vlees snijden als duizend scheermesjes. Mensen zullen daar bloeden, en jij ook. Heet, rood bloed. U zult dat bloed in uw handen, uw eigen bloed en het bloed van anderen opvangen.
En als de storm eenmaal voorbij is, weet je niet meer hoe je er doorheen bent gekomen, hoe je het hebt overleefd. Je weet eigenlijk niet eens zeker of de storm echt voorbij is. Maar één ding is zeker. Als je uit de storm komt, ben je niet dezelfde persoon die binnenkwam. Dat is waar deze storm om draait. ' - Haruki Murakami,Kafka aan de kust
16.
'Een hart wordt niet beoordeeld op hoeveel je liefhebt; maar door hoeveel anderen van je houden ”- L. Frank Baum,De Wonderbaarlijke Tovenaar van Oz
17.
'Soms hoor ik mijn botten spannen onder het gewicht van alle levens die ik niet leef.' - Jonathan Safran Foer,Extreem luid en ongelooflijk dichtbij
18.
“De belangrijkste dingen zijn het moeilijkst te zeggen. Het zijn de dingen waar je je voor schaamt, omdat woorden ze verkleinen - woorden verkleinen dingen die grenzeloos leken toen ze in je hoofd zaten tot niet meer dan levensgroot toen ze naar buiten werden gebracht. Maar het is meer dan dat, nietwaar? De belangrijkste dingen liggen te dicht bij waar je geheime hart ook begraven ligt, zoals oriëntatiepunten naar een schat die je vijanden graag zouden willen stelen. En je kunt onthullingen doen die je duur komen te staan, alleen maar om mensen op een grappige manier naar je te laten kijken, zonder te begrijpen wat je zei, of waarom je dacht dat het zo belangrijk was dat je bijna huilde terwijl je het zei. Dat is het ergste, denk ik. Als het geheim van binnen opgesloten blijft, niet bij gebrek aan een verteller, maar bij gebrek aan een begrijpend oor. ' Stephen King,Verschillende seizoenen
19.
'Ik heb geen enkel probleem om te begrijpen waarom mensen de universiteit verlaten of hun baan opzeggen, elkaar bedriegen, de wet overtreden of muren spuiten. Een klein beetje buiten de dingen is waar sommige mensen elkaar voelen. We doen het om het gezinsframe te vervangen. We doen het om onze oorsprong in hun eigen afbeeldingen te wissen en opnieuw te maken. Om te zeggen dat ik hier ook was. ' - Lidia Yuknavitch,De chronologie van water
twintig.
'Ik heb nooit in de kerstman geloofd. Geen van ons kinderen deed dat. Mama en papa weigerden ons toe te laten. Ze konden zich geen dure cadeautjes veroorloven en ze wilden niet dat we dachten dat we niet zo goed waren als andere kinderen die op kerstochtend allerlei sjiek speelgoed onder de boom vonden dat zogenaamd door de kerstman was achtergelaten.
Vader was zijn baan bij de gipsplaat kwijtgeraakt, en toen Kerstmis dat jaar viel, hadden we helemaal geen geld. Op kerstavond nam papa elk van ons kinderen een voor een mee de woestijn in.
'Kies je favoriete ster', zei papa.
'Ik vind die leuk!' Ik zei.
Papa grijnsde, 'dat is Venus', zei hij. Hij legde me uit dat planeten gloeiden omdat gereflecteerd licht constant was en sterren twinkelden omdat hun licht pulseerde.
'Ik vind het toch leuk', zei ik.
'Wat maakt het uit,' zei papa. 'Het is Kerstmis. Je kunt een planeet hebben als je wilt. '
En hij gaf me Venus.
Venus had geen manen of satellieten of zelfs maar een magnetisch veld, maar het had wel een atmosfeer die leek op die van de aarde, behalve dat het super heet was - ongeveer 500 graden of meer. 'Dus', zei papa, 'als de zon begint op te branden en de aarde koud wordt, wil iedereen misschien naar Venus verhuizen om warm te worden. En ze zullen eerst toestemming moeten krijgen van uw nakomelingen.
We lachten om alle kinderen die in de kerstman-mythe geloofden en voor Kerstmis niets anders kregen dan een hoop goedkoop plastic speelgoed. 'Jaren vanaf nu, als alle rotzooi die ze hebben gekregen kapot is en allang vergeten is,' zei papa, 'heb je nog steeds je sterren.' - Jeannette Walls,Het glazen kasteel
eenentwintig.
'Lolita, licht van mijn leven, vuur van mijn lendenen. Mijn zonde, mijn ziel. Lo-lee-ta: het puntje van de tong maakt een trip van drie stappen langs het gehemelte om, om drie uur, op de tanden te tikken. Lo. Lee. Ta. Ze was Lo, gewoon Lo, 's ochtends, 1,2 meter lang in één sok. Ze was Lola in een pantalon. Ze was Dolly op school. Ze was Dolores op de stippellijn. Maar in mijn armen was ze altijd Lolita. Had ze een voorloper? Ze deed het, inderdaad. In feite zou er helemaal geen Lolita zijn geweest als ik in een zomer niet van een eerste meisjeskind had gehouden. In een vorstendom aan zee. Oh wanneer? Ongeveer evenveel jaren voordat Lolita werd geboren als mijn leeftijd die zomer. Je kunt altijd rekenen op een moordenaar voor een chique prozastijl. Dames en heren van de jury, expositie nummer één is wat de serafs, de slecht geïnformeerde, eenvoudige serafs met edelvleugels, jaloers maakten. Kijk eens naar deze wirwar van doornen. ' Vladimir Nabokov,Lolita
22.
'Je denkt dat je waardeloos bent, omdat hij niet van je houdt. Je denkt dat omdat hij je niet meer wil, dat hij gelijk heeft - dat zijn oordeel en mening over jou juist zijn. Als hij je eruit gooit, ben je rotzooi. Je denkt dat hij van jou is, omdat je hem wilt toebehoren. Niet. Het is een slecht woord, ‘erbij horen’. Vooral als je het zegt bij iemand van wie je houdt. Liefde zou niet zo moeten zijn. Heb je ooit gezien hoe de wolken van een berg houden? Ze cirkelen eromheen; soms zie je door de wolken de berg niet eens. Maar weet je wat? Je gaat naar boven en wat zie je? Zijn hoofd. De wolken bedekken nooit het hoofd. Zijn hoofd steekt erdoorheen, omdat de wolken hem dat toelaten; ze wikkelen hem niet in. Ze lieten hem zijn hoofd hoog houden, vrij, met niets om hem te verbergen of te binden. Je kunt geen mens bezitten. U kunt niet verliezen wat u niet bezit. Stel dat je hem bezit. Zou je echt van iemand kunnen houden die absoluut niemand was zonder jou? Wil je echt zo iemand? Iemand die uit elkaar valt als je de deur uitloopt? U niet, of wel? En hij ook niet. Je geeft je hele leven aan hem over. Je hele leven, meid. En als het zo weinig voor u betekent dat u het gewoon kunt weggeven, aan hem kunt overhandigen, waarom zou het dan nog meer voor hem betekenen? Hij kan jou niet meer waarderen dan jijzelf. ' - Toni Morrison,Lied van Solomon
2. 3.
“… Ik denk dat we er goed aan doen om te blijven knikken met de mensen die we vroeger waren, of we ze nu een aantrekkelijk gezelschap vinden of niet. Anders komen ze onaangekondigd opdagen en verrassen ze ons, komen ze om 4 uur 's ochtends van een slechte nacht op de deur van de geest hameren en eisen te weten wie hen in de steek heeft gelaten, wie hen heeft verraden, wie het goed zal maken. We vergeten maar al te snel de dingen waarvan we dachten dat we ze nooit zouden kunnen vergeten. We vergeten zowel de liefdes als het verraad, vergeten wat we fluisterden en schreeuwden, vergeten wie we waren. ' - Joan Didion,Slungelig naar Bethlehem
24.
'Ik laat niemand me aanraken,' zei ik ten slotte.
Waarom niet?'
Waarom niet? Omdat ik mannen zat was. Hangen in deuropeningen, te dichtbij staan, hun geur van bier of vijftien jaar oude whisky. Mannen die niet met jou naar de eerste hulp zijn gekomen, mannen die op kerstavond zijn vertrokken. Mannen die de veiligheidspoorten dichtsloegen, die ervoor zorgden dat je van ze ging houden, veranderden toen van gedachten. Jongensbossen, hun haveloze struiken vol ogen die je volgen, je borsten grijpen, met hun geld zwaaien, ogen die je al neerhalen, pakken wat ze voelden dat van hen was. (…) Het was een toneelstuk en ik wist hoe het afliep, ik wilde voor geen van de rollen auditie doen. Het was geen spel, geen opwinding. Het was Russische roulette met drie kogels. ' - Janet Fitch,Witte Oleander
25.
“Ik wilde zo graag naast haar op de bank gaan liggen, mijn armen om haar heen slaan en slapen. Niet neuken, zoals in die films. Heb zelfs geen seks. Gewoon samen slapen in de meest onschuldige zin van het woord. Maar ik miste de moed en ze had een vriendje en ik was klungelig en ze was prachtig en ik was hopeloos saai en ze was eindeloos fascinerend. Dus ik liep terug naar mijn kamer en zakte in elkaar op het onderste bed, denkend dat als mensen regen waren, ik motregen en zij een orkaan. ' - John groen,Zoeken naar Alaska
26.
'Maar ik heb het geprobeerd, nietwaar? Godverdomme, dat heb ik tenminste gedaan. ' - Ken Kesey,Een vloog over het koekoeksnest
27.
'Als je het gaat proberen, ga dan helemaal door. Anders begin je niet eens. Dit kan betekenen dat je vriendinnen, echtgenotes, familieleden en misschien zelfs je verstand verliest. Het kan betekenen dat je drie of vier dagen niet eet. Het zou kunnen betekenen dat je op een bank in het park bevriest. Het zou gevangenisstraf kunnen betekenen. Het zou bespotting kunnen betekenen. Het kan spot - isolement betekenen. Isolatie is het geschenk. Alle andere zijn een test van je uithoudingsvermogen, van hoeveel je het echt wilt doen. En je zult het doen, ondanks afwijzing en de ergste kansen. En het zal beter zijn dan al het andere dat u zich kunt voorstellen. Als je het gaat proberen, ga dan helemaal door. Er is geen ander gevoel zoals dat. Je zult alleen zijn met de goden en de nachten zullen vlammen van vuur. Je rijdt het leven regelrecht naar perfect gelach. Het is het enige goede gevecht dat er is. ' - Charles Bukowski,Factotum
28.
'Ik zal heel voorzichtig zijn de volgende keer dat ik verliefd word, hield ze zichzelf voor. Ook had ze zichzelf een belofte gedaan die ze van plan was te houden. Ze zou nooit uitgaan met een andere schrijver: hoe charmant, gevoelig, inventief of leuk ze ook konden zijn. Ze waren het op de lange termijn niet waard. Ze waren emotioneel te duur en het onderhoud was ingewikkeld. Het was alsof ze een stofzuiger in huis hadden die de hele tijd kapot ging en alleen Einstein kon die repareren. Ze wilde dat haar volgende minnaar een bezem zou zijn. ' - Richard Brautigan,Fallout hoed
29.
“Meestal lopen we constant in onszelf te geloven. 'Ik ben oké', zeggen we. 'Het gaat goed'. Maar soms komt de waarheid bij je binnen en krijg je het er niet vanaf. Dan realiseer je je dat het soms niet eens een antwoord is, het is een vraag. Zelfs nu vraag ik me af hoeveel van mijn leven overtuigd is. '
- Markus Zusak,De Boekendief
30.
'Ik hou van je zonder te weten hoe, wanneer of waar vandaan. Ik hou eenvoudig van je, zonder problemen of trots: ik hou van je op deze manier omdat ik geen andere manier van liefhebben ken dan deze, waarin er geen ik of jij is, zo intiem dat je hand op mijn borst mijn hand is, zo intiem dat je ogen dichtgaan als ik in slaap val. '
- Pablo Neruda,100 liefdesonnetten
31.
'Het interesseert me niet wat je doet voor de kost. Ik wil weten waar je naar verlangt, en of je durft te dromen om het verlangen van je hart te vervullen.
Het interesseert me niet hoe oud je bent. Ik wil weten of je het risico loopt voor gek te staan voor liefde, voor je droom, voor het avontuur van het leven.
Het interesseert me niet welke planeten jouw maan vierkant maken. Ik wil weten of je het centrum van je eigen verdriet hebt aangeraakt, of je bent geopend door het verraad van het leven of bent verschrompeld en gesloten uit angst voor verdere pijn! Ik wil weten of je kunt zitten met pijn, de mijne of die van jou. , zonder te bewegen om het te verbergen of te vervagen, of te repareren.
Ik wil weten of je met vreugde kunt zijn, de mijne of de jouwe, of je kunt dansen met wildheid en de extase je tot in de toppen van je vingers en tenen laten vullen zonder ons te waarschuwen voorzichtig te zijn, realistisch te zijn, de beperkingen van het mens zijn.
Het interesseert me niet of het verhaal dat je me vertelt waar is. Ik wil weten of je een ander kunt teleurstellen om trouw te blijven aan jezelf; als je de beschuldiging van verraad kunt verdragen en je eigen ziel niet kunt verraden; als je trouweloos en daarom betrouwbaar kunt zijn.
Ik wil weten of je schoonheid kunt zien, zelfs als het niet mooi is, elke dag, en of je je eigen leven kunt putten uit de aanwezigheid ervan.
Ik wil weten of je met mislukkingen kunt leven, de jouwe en de mijne, en toch aan de rand van het meer kunt staan en naar het zilver van de volle maan kunt roepen: 'Ja!'
Het interesseert me niet waar je woont of hoeveel geld je hebt. Ik wil weten of je kunt opstaan, na een nacht van verdriet en wanhoop, vermoeid en tot op het bot gekneusd, en kunt doen wat er gedaan moet worden om de kinderen te voeden.
Het interesseert me niet wie je kent of hoe je hier terecht bent gekomen. Ik wil weten of je met mij in het midden van het vuur gaat staan en niet terugdeinst.
Het interesseert me niet waar of wat of met wie je hebt gestudeerd. Ik wil weten wat je van binnenuit ondersteunt als al het andere wegvalt.
Ik wil weten of je alleen kunt zijn met jezelf en of je echt houdt van het gezelschap dat je hebt op de lege momenten. '
- Oriah Mountain Dreamer,De uitnodiging