24 mensen antwoorden: `` Als je de kans had, zou je dan terugkomen met de ‘One Who Got Away’? ''
Van de mensen bij r / askreddit
Dat is eigenlijk wat ik deed ...
Over 8 weken gaan we trouwen. Ik ben echt blij dat ik haar terug heb.
'Het voelt alsof er nooit iets is veranderd'
Ik ben ook net weer bij elkaar gekomen met de mijne. Het is nog nieuw, maar het voelt alsof er nooit iets is veranderd, alsof we gewoon verder zijn gegaan waar we waren gebleven. Ik denk dat er een paar mensen zijn met wie je hoort te zijn.
'Het is onmogelijk dat we echt samen kunnen zijn'
Nee. We hebben elkaar ontmoet in de afkickkliniek en waren de hele relatie verpest van drugs / alcohol. Ik heb het beëindigd, we zijn allebei nuchter geworden en doen het veel beter in het leven. Ik hou zielsveel van haar, maar weet dat we op geen enkele manier samen kunnen zijn zonder het risico te lopen terug te vallen.
In een oogwenk. Helaas stierf hij voordat het kon gebeuren.
Nee, ik hoop dat ik niet ...
Degene die ontsnapt is, is niet echt. Die persoon bestaat niet, omdat je ze in je hoofd volledig hebt geromantiseerd, waardoor ze iets worden dat eigenlijk niet haalbaar is.
Ik denk dat als ik zou handelen naar de fantasie die ik in mijn hoofd had gecreëerd, ik teleurgesteld zou zijn. De echte persoon zou nooit het beeld kunnen waarmaken dat ik van hem in mijn hoofd heb gehad.
'Het kostte me drie jaar om het uit te zoeken'
Ik had er een die ontsnapte. Ik was jarenlang door haar geobsedeerd, denkend dat ik het verpest had. Toen ik eindelijk de moed verzamelde om haar te bellen en te kijken waar ik heen zou gaan, werd ik binnen enkele minuten eraan herinnerd waarom ik haar überhaupt had laten ontsnappen. Ze was egoïstisch, ongeorganiseerd, onbeleefd en volkomen egocentrisch. Om nog maar te zwijgen over borderline white trash. Haar bellen en met haar praten is de beste beslissing die ik ooit heb genomen, omdat ik me daardoor realiseerde wat een vergissing bij dit meisje was geweest. Het kostte me drie jaar om erachter te komen.
Het kost vaak het verlies van 'de ene' om te beseffen ...
… Dat jouw definitie van 'die ene' het ding was dat je relatie tegenhield.
Ik denk soms aan hoe het had kunnen werken, maar ...
… Dan herinner ik me de realiteit en ik heb gewoon een hekel aan haar. Ze is op geen enkele manier een slecht persoon, maar sommige dingen die ze zei, deden me echt pijn.
Ook al was ik degene die de relatie wilde behouden toen we eenmaal uit elkaar waren gegaan, ik kijk er nu op terug en realiseer me dat ze er gewoon niet allemaal was. Zoals in, ze was er niet alles om zichzelf aan mij te geven. Ze heeft gewoon een paar diepgewortelde problemen die ze zou moeten oplossen voordat ik zelfs maar iets overwoog. Ik betwijfel of ze binnenkort voor ze zal zorgen.
Buuuuuuuut als ze me nu belde en voor de gek wilde houden, denk ik niet dat ik sterk genoeg zou zijn om nee te zeggen.
Nee.
..Ik ben nu een heel ander persoon omdat ze ontsnapt is .. en ik denk dat ik er uiteindelijk beter in ben.
Aangezien ik nog steeds elke nieuwe vrouw die ik met haar ontmoet vergelijk ...
op zoek naar overeenkomsten en gelijkenissen
en dat ik een beetje opgewonden word, zelfs als de eerste letter van hun naam overeenkomt,
Ik denk van wel, ja ik zou die gok best wagen.
Hij bleek homo te zijn, maar ...
Ik krijg dit gevoel in mijn borst als zijn naam zelfs maar wordt genoemd. Hij werd homo en ik beschouw mezelf als een lesbienne, maar om de een of andere reden was hij de enige die me echt zo te pakken kreeg. Hij gaf zelfs toe dat hij me een tijdje geleden leuk vond, voordat hij naar buiten kwam. Ik had het vroeger echter erger. Ik beschouw mezelf over hem heen, maar ik zou springen als de kans werd gegeven.
als je geboren bent in 1985
'Ze belde me een paar jaar geleden uit het niets'
Nee. Vreemd genoeg belde ze me een paar jaar geleden uit het niets. Heeft een voicemail achtergelaten. Belde haar terug. Op speakerphone. Met mijn vrouw. We hadden allemaal een leuke babbel.
Mijn vrouw keek me naderhand aan en zei 'ze wil je terug, weet je.'
'Ik weet het', zei ik. 'Ik heb je. Ik wil niemand anders. '
Er werden veel kussen ontvangen.
Ik had er maar één die ontsnapte ...
… En jongen was hij fantastisch. Maar hij wilde geen relatie, en daar was hij de hele tijd heel duidelijk over.
Dus natuurlijk heb ik ongeveer 7 maanden van mijn leven geprobeerd hem te bekeren. Het is niet gelukt: P na lang nadenken realiseerde ik me eindelijk dat als een man niet bij me wilde zijn, dat prima was. Ik ging verder en een jaar later ontmoette ik mijn huidige man. Hij is geweldig! Hij deinsde nooit een keer terug bij de gedachte aan toewijding, hij moest zelfs een tijdje wachten voordat ik me klaarmaakte om bij hem in te trekken.
Ongeveer 1,5 jaar nadat ik mijn enige geweldige ontmoette, degene die wegkwam Stuur me berichten met de mededeling dat hij van streek was dat ik niet kon wachten tot hij klaar was, want hij was er nu klaar voor, en realiseerde me net dat ik bij hem weg was .
Ik zei dat het triest was, maar te laat, en wenste hem een geweldig leven. Ik heb er geen spijt van.
'5 jaar later is ze nog steeds vrijgezel, ze staat op het punt 40 te worden'
[De kans] deed zich voor, ik wees haar af. We waren bijna bij elkaar, maar ze begon met iemand anders te daten. Ze gingen uit elkaar, ik was een maand de stad uit, ze heeft de hele maand met me geflirt, maar ontmoette iemand anders drie dagen voordat ik terugkwam. Dit basispatroon herhaalde zich nog een paar keer met variaties. Ik heb jarenlang geworsteld om over haar heen te komen, en dat deed ik uiteindelijk. Ging verder en ontmoette toen iemand anders.
Een week voor mijn huwelijk belde ze me in tranen op (ze had het gemakkelijk uitgemaakt met iemand) en gaf me een groot gesprek over hoe ze zoveel kansen met me had verpest, maar ze wilde het nog een keer proberen. Ze wist niet dat ik ging trouwen, maar ik vertelde haar dat het schip al lang geleden was gevaren, dat ik een paar weken wegging en dat zij en ik elkaar konden ontmoeten voor een drankje als ik terug was.
Ze zag mijn trouwfoto's op Facebook en stuurde me dit lange, saaie bericht over hoe zij en ik bedoeld waren, maar dat ze hoopt dat ik toch gelukkig ben. Ze had het mis. Ik was altijd haar tweede keus en haar back-upplan, en ze heeft haar kans bij mij eeuwen geleden verloren. Ik zou niet gelukkiger kunnen zijn met mijn vrouw, en denk dat ik met haar een kogel heb ontweken.
5 jaar later is ze nog steeds vrijgezel en staat ze op het punt 40 te worden, en haar Facebook-berichten beginnen een beetje triest te worden.
'Liefde die weggaat, is geen liefde.'
Ik ben uitermate gekwalificeerd om deze vraag te beantwoorden. Ik vond mijn ex na een paar jaar en vloog naar het buitenland om bij haar te zijn. Het is een gek verhaal, 100% waar en als je een romantische, zachte gevoeligheid hebt, wil je het misschien niet lezen.
Dus ik zat op de universiteit en ik ontmoette dit mooie meisje, maar voordat ik haar ontmoette, zag ik haar op de campus. Ze had felrood haar en een bleke huid - het was onmogelijk haar te missen. Het duurde weken voordat ik haar echt ontmoette en daarna een paar maanden voordat we samen waren en ik kon gewoon niet geloven dat deze engel me wilde zoals ik haar wilde. Ze was aardig, grappig, mooi en ongelooflijk sexy. Gewoon verbluffend sexy en geil op een manier die alleen een jong meisje kan zijn.
Om een lang verhaal kort te maken, na een jarenlange relatie waarin ik langzaamaan leerde dat haar familie behoorlijk verpest was, kwam ik erachter dat haar misbruik dieper was dan ik ooit wist. Haar vader probeerde haar te vermoorden, ze vluchtte naar het buitenland om bij haar moeder te zijn en vertelde me dat ze over twee weken terug zou zijn.
Ik hoor al twee maanden niets van haar. Daarna nog maanden. Dan niet voor een jaar of zo. Al met al kostte het me twee jaar om haar te vinden nadat ze van de aardbodem was gevallen en we hadden afgesproken om haar te ontmoeten.
Dus vloog ik naar Europa om haar te zien. Ze ontmoette me op het vliegveld en sloeg haar armen om me heen en kuste me en ik hield haar vast en zij hield me vast en we gingen terug naar haar plaats en hielden elkaar vast.
En ze was net zo in de war als voordat ze vertrok. Kijk, haar vader had haar gedrogeerd en misbruikt en ze had zelf medicatie genomen met heroïne. Die combinatie, en haar familiegeschiedenis, de schade ging niet weg alleen omdat haar vader zelfmoord pleegde met een overdosis.
Ze was paranoïde en wantrouwend en slikte nu methadon. Ze dacht dat ik helemaal voor seks kwam. Uiteindelijk ben ik vroeg vertrokken, diepbedroefd en klaar om te sterven.
Ik ontmoette toen een ander geweldig meisje dat (ik begin te denken, zoals alle vrouwen die zich tot mij aangetrokken voelen) ook een beetje gek was. Deze voor Jezus. Ze probeerde me te bekeren met haar kutje. Het werkte bijna. Het was een heerlijke vagina. En ze was weer aan en maakte me gek en ging toen weg en ik smachtte naar haar en ze kwam terug en ging weg en kwam terug en ... laat ik het zo zeggen:
Liefde die weggaat, is geen liefde. Liefde is altijd bij je. Maar het zit in jou. Het onderwerp van de liefde is niet de liefde, de liefde is de actie. Ik hou nog steeds van beide meisjes, nu vrouwen. Zelfs als ik ze haat, hou ik van ze. Ik zal ze hoogstwaarschijnlijk nooit meer zien, en ik zou niet bij hen willen zijn - maar de liefde is in mij en ik kan het geven aan wie ik wil.
'Dit is de laatste week dat ik haar zal zien'
Jazeker. Dit is de laatste week dat ik haar zal zien voordat ze bijna 1000 mijl verderop verhuist. Ik sprak vanmorgen met haar en het enige dat ik dacht was: 'Hoe is het in godsnaam mogelijk om er zo mooi uit te zien?' Ik hoop echt dat er iets gebeurt en dat ze niet beweegt.
'Als hij ooit zijn huidige meisje verlaat, ga ik achter hem aan.'
Oh ja. Ik denk aan hem ... hij is echt geweldig. Als hij ooit zijn huidige meisje verlaat, ga ik achter hem aan.
We zijn al zeven jaar vrienden, hij is al een jaar of drie bij haar. Ik zal waarschijnlijk vrijgezel en zielig zijn op hun bruiloft en mijn verdriet moeten verbergen.
Ja.
Ja. Omdat ik een idioot ben.
'Dat heeft die fantasie vrijwel vernietigd.'
Drie dagen geleden stuurde een vriend van de middelbare school me een link over de status van mijn vriendin uit het 8e en 9e leerjaar. Ik verloor het contact met haar door haar verhuizing. De link was naar haar mugshot na haar arrestatie wegens bezit van methamfetamine. Dat heeft die fantasie vrijwel vernietigd.
Van gebruiker Marion_indiana
Het duurt niet langer dan een halve hartslag.
'Degene die ontsnapt is, slaapt momenteel naast me'
Kortom: ik verliet een relatie voor degene die wegkwam.
Een paar jaar geleden zag ik een paar weken een meisje. We hadden elkaar ontmoet in een club en konden meteen beginnen, maar ze brak dingen af om redenen die ik volkomen begreep, hoewel dat niet betekende dat ik niet echt van slag was. We hadden heel snel een band gekregen en tijd met haar doorbrengen was vanaf de eerste dag volkomen moeiteloos, dus ik schrok er behoorlijk van.
Een paar maanden later en ik had uiteindelijk iemand anders gezien, en uiteindelijk gingen we samenwonen. Na een tijdje werd het echter duidelijk dat we misschien dingen hadden overhaast, omdat we niet zo goed bij elkaar pasten, en het was soms best moeilijk.
Uiteindelijk was degene die was ontsnapt en na een tijdje had ik weer contact. We hingen wat rond, net als vrienden, maar de aantrekkingskracht was er nog steeds, en hoe meer tijd we samen doorbrachten, hoe meer gestript ik was dat het de eerste keer niet lukte. Ik wist dat zij hetzelfde voelde. Het was misschien een combinatie van romantiek en het feit dat mijn huidige situatie sowieso niet werkte, maar mijn relatie was snel voorbij.
Dat was iets meer dan een jaar geleden. Degene die ontsnapt is, slaapt momenteel naast me, zachtjes snurkend terwijl ik dit op mijn telefoon typ. Ik heb haar een paar maanden geleden ten huwelijk gevraagd en ze zei ja.
Als ze überhaupt niet was weggekomen, was dit misschien nooit gebeurd. Het is soms een grappige oude wereld.
'Blijkt dat zijn favoriete band Nickelback is.'
Nee. Hij is vorige week getrouwd. En het blijkt dat zijn favoriete band Nickelback is.
'Ik vind liever degene die niet wegkwam.'
Nee, ik ben sindsdien veel veranderd, en stel je voor dat zij dat ook heeft gedaan. Ik vind liever degene die niet wegkwam.
'Voor mijn ex ben ik‘ degene die ontsnapt is. '' '
Ik ga reageren als iemand aan de andere kant. Voor mijn ex ben ik 'degene die ontsnapt is'.
We waren elkaars eerste liefdes en al dat spul. Ik heb alles voor hem gedaan; gekookt, schoongemaakt, hem rondgereden, hem de hele tijd van zijn werk opgehaald, alles voor hem gekocht, van kleding tot huishoudelijke artikelen, hem duizenden dollars geleend voor een auto, bijna dagelijks seks. Hij, aan de andere kant, deed niets voor mij, en gaf het later toe. We waren bijna drie jaar samen en praktisch verloofd - we maakten grapjes over hoe zijn moeder onze bruiloft al aan het plannen was, hij had een verlovingsring voor me uitgezocht, hij dacht echt dat we zouden gaan trouwen. Dus het klopte helemaal niet toen hij me zonder reden dumpte. Ik belde op een dag en zei dat het voorbij was. Er waren geen recente ruzies geweest, geen plotselinge problemen. Schopte me net tegen de stoeprand.
Blijkt dat wat hij echt aan het doen was, het uitmaakte met me, gewoon om te genieten van het kijken naar me terug kruipen. Ik huilde mezelf een maand lang elke nacht in slaap en deed veel dingen waar ik echt niet trots op ben vanwege depressie en woede over de hele zaak, maar ik weigerde terug te kruipen. Hij, aan de andere kant, ging de hele tijd uit, sliep rond, rookte wiet (iets dat ik in die tijd erg van streek zou zijn als hij bij mij in de buurt was geweest - maar de tijden zijn veranderd.) club met zijn maatjes.
Maar na ongeveer drie maanden benaderde hij me om te proberen me terug te krijgen. Ik zei nee. Hij was verrast, maar nog niet in paniek. Hij bleef het proberen, ik bleef nee zeggen. Ik begon te merken dat wanhoop zijn acties binnensloop, de angst in zijn stem. Het duurde nog een paar maanden toen hij erachter kwam dat ik een one-night stand had met een of andere man, en hij was volledig ineengestort. Hij bracht drie uur met me door aan de telefoon, afwisselend schreeuwend dat ik een hoer was en huilde dat ik zijn vrouw moest zijn. Ik huilde ook, want hoeveel hij me ook pijn had gedaan, ik gaf nog steeds om hem en vond het niet leuk hem pijn te doen. Ik ben geen hatelijk of wraakzuchtig persoon - als iemand me pijn doet, wil ik hem zelden pijn doen. Ik wilde gewoon dat hij verder ging, zodat ik me ook goed kon voelen om verder te gaan.
Zelfs daarna wilde hij nog steeds weer bij elkaar komen. Ik weigerde. Het duurde nog een maand of zo als hij echt smeekte, zoals in zijn exacte woorden waren: 'Ik smeek je om me nog een kans te geven', voordat ik hem echt afsneed en drie maanden doorbracht zonder contact met hem op te nemen. Raad eens wat hij na die drie maanden wilde doen? Weer samenkomen.
Het is drie jaar geleden en zijn laatste poging om weer bij mij te komen was een paar maanden geleden. Ik heb het gevoel dat het de laatste zal zijn, maar wie weet. Het probleem is dat hij nog steeds niet begrijpt hoe verkeerd het voor hem was om me te verlaten om geen andere reden dan me terug te zien kruipen. Hij begrijpt nog steeds niet waarom ik niet bij hem wil zijn. We hebben in de eerste plaats nooit een perfecte relatie gehad, en ik was echt niet blij toen we samen waren, maar om ook te weten dat hij nog steeds niet weet hoe en waarom hij me pijn heeft gedaan, en ook totaal niet bewust van de diepte daarvan gekwetst, laat zien dat het nooit zal werken tussen ons, ooit. Het is stom voor hem, en ik wil eerlijk gezegd gewoon dat hij verder gaat en gelukkig wordt met een geweldige meid. Maar dat meisje zal ik niet zijn.